Skomentuj relację

Niewiele zostało z tego zamku, ale zdecydowanie warto go zobaczyć. Lepiej jednak unikać niepewnej pogody, bo nie jest to zabytek z parkingiem u bramy - dojście wymaga trochę czasu.
Dojazd jest dobrze oznaczony, poza ostatnim etapem w miasteczku. Za sklepem trzeba tam skręcić w prawo, my początkowo pojechaliśmy prosto, bo tabliczka nie była widoczna. Wąska droga pod górę prowadzi na płatny parking. Stąd jest do przejścia ok. 1 km. Cały czas pod górę, ale wygodną drogą. Dla zwiedzających z wózkiem problemem będzie tylko krótki (choć stromy) ostatni odcinek, bo pojawia się nierówna kamienista nawierzchnia, ale da się przeżyć. Po drodze jest budka z lodami i napojami.
Obecnie z warowni przetrwały niskie mury obwodowe, resztki wież i bastionów. Widać zrekonstruowane zarysy budynków.
Po rewitalizacji ruin, wykonano wiele różnych przejść, mostków, podestów, można więc trochę pospacerować i pooglądać okolicę z każdej strony, wchodzić w różne dziury i zakamarki.
Najciekawsze są jednak podziemia, bo nie są to murowane piwnice lecz korytarze wydrążone w skale, a częściowo naturalne jaskinie połączone ze średniowiecznymi murami. Cała sieć takich tuneli była wykorzystywana na potrzeby zamku, co jest naprawdę niezwykłe!
Druga fajna rzecz to widoki i przyroda. Zamek stał na najwyższej górze w okolicy i jest na co popatrzeć, przy zamku stoją nawet wysokie skałki, choć są zarośnięte.
W części zadaszonej funkcjonuje wystawa o historii zamku i dawnych rzemiosłach z rekonstrukcjami warsztatów. Niestety żadna tablica informacyjna nie była przetłumaczona na jakikolwiek język obcy. Dziwne, zważywszy że przyjeżdża tu wielu turystów z pobliskiego Egeru, a w nim spotyka się sporą mieszankę narodowościową...