SAROSPATAK - Zamek Rakoczego

Zamek znajduje się w centrum Sarospatak,  w ładnym parku w obrębie  fortyfikacji miejskich. Trzeba zarezerwować sporo czasu, aby oglądnąć wszystko co się tu znajduje. Najpierw po prawej mijamy dawny klasztor zakonu trynitarzy, po lewej stoi zamek, a nieco dalej po prawej przeszklony budynek, który odtwarza istniejąca tu niegdyś odlewnię armat.  Idąc na prawo  wzdłuż murów,  baszt i bastionów dojdziemy do historycznego placu zabaw, ale tę część dawnego miasta znamy tylko z planu zamieszczonego przy wejściu.  Bardzo chcieliśmy się tam przejść i zobaczyć jak  wykonano ten plac zabaw, ale w międzyczasie przeszła ulewa i szkoda nam było już tracić czas  na atrakcję z której dzieciak i tak by nie skorzystał. 
Klasztor podobno oferuje jakieś wystawy, ale obecnie to głównie restauracja. Odlewnia armat z tego co podpatrzyliśmy przez szyby to stanowiska z makietami, które przedstawiają etapy produkcji artylerii w dawnych czasach. Widać było  przewodnika, który je omawia, a że podeszliśmy tam po zwiedzaniu zamku  wiedzieliśmy już, że placówka jest słabo przygotowana na gości z zagranicy, więc odpuściliśmy - zapewne bez znajomości języka  nie ma po co wchodzić. 
Zamek jest jednak zabytkiem, który zwiedzić trzeba koniecznie.  Budowla zwraca  uwagę dość unikatowym wyglądem -  4 renesansowe skrzydła kontrastują z potężną   kamienną wieżą w narożu.  Choć wieża wygląda na bardzo, starą, to aż taka leciwa nie jest, bo pochodzi z XVI wieku, ale  robi duże wrażenie. Żeby zwiedzić całość obiektu trzeba kupić bilet łączony na wystawę  poświęconą właścicielom zamku z rodu Rakoczych + wspomniana wieża zwana Czerwoną Wieżą. Jest co prawda jeszcze bilet do kazamat  bastionu, ale podczas naszej wizyty nie był dostępny. Dla Polaków nie ma żadnych udogodnień. Dostaliśmy tylko ulotkę  po angielsku. Szokuje cena biletu na wykonywanie zdjęć we wnętrzach, która jest wyższa od i tak drogiego biletu łącznego i wynosi 35 zł!! Ktoś tam upadł na głowę! Nie warto jednak za to płacić, bo ciekawe zdjęcia i tak zrobimy bez opłat na zewnątrz - z dziedzińca, z murów obronnych i z wieży.
Czerwoną Wieżę zwiedza się w grupie z przewodnikiem. Zaczynamy od ciemnych piwnic,  są wąskie korytarze, przejścia, jest więc interesująco, szkoda tylko że z opowiadań przewodniczki nic nie można zrozumieć. Na ścianie wiszą na szczęście czasem jakieś kartki informacyjne po angielsku, coś tam jeszcze można wyczytać z ulotki.  Po wejściu wyżej, niektóre komnaty miały jakieś szczątkowe wyposażenie. W  reprezentacyjnej  sali rycerskiej przewodniczka demonstrowała jej właściwości akustyczne i na koniec  specjalnie dla nas zaśpiewała "Szła dzieweczka do laseczka" po węgiersku!!  Bardzo miły akcent, poza tym wielokrotnie próbowała zabawiać naszą małą córkę, więc ta pani z pewnością lubi Polaków.
Po zwiedzeniu wnętrz wieży wychodzimy na jej szczyt. Jest tam dziedziniec, a powyżej biegną jeszcze mury z  gankiem strażniczym z  fantastycznym tarasem widokowym. Widoki były naprawdę  super, szczególnie, że jak wspomniałem zbliżała się ulewa i na niebie jeszcze było słońce, ale już zbliżały się  ciemne chmury. Można podziwiać cały zamek i miasteczko, rozległą górzystą okolicę.
Wystawa o Rakoczym przeznaczona jest do zwiedzania samodzielnego. Mieści się w jednym z renesansowych skrzydeł, posiada ono ozdobną loggię  Lorántffy, nazwaną na cześć żony Jerzego Rakoczego, na którą warto zwrócić uwagę, bo jest bardzo cennym zabytkiem na Węgrzech. W środku to typowe muzeum historyczne, nie wyróżnia się ani na plus ani na minus od podobnych placówek. Jest sporo eksponatów, niektóre całkiem ciekawe, ale bez multimediów. Dotyczą zarówno życia codziennego w zamku jak i walki Ferenca Rakoczego o niepodległość Węgier. Fajna jest makieta, która pozwala zobaczyć jak wyglądał przed wiekami Sarospatak otoczony murami obronnymi. 
Tyle jest płatnego zwiedzania, na koniec przeszliśmy przez bramę przy Czerwonej Wieży na fortyfikacje - biegnie nimi ciekawy szlak spacerowy po murach i bastionach no i mamy stąd nieco inne spojrzenie  na warownię. Stoi tu też budynek piekarni, która być może w sezonie coś oferuje, ale w czerwcu była zamknięta. 
Ogólnie zamek to wspaniały zabytek, ale Węgrzy nie do końca wykorzystują jego potencjał dla gości z zagranicy, brakuje mi jednej  rzeczy, dzięki które zwiedzanie byłoby pełne - audioguida w języku polskim.