HULSKIE - Wodospad dolny na Hulskim

Wodospad na Hulskim często wymieniany jest razem z Hylatym. Pewnie dlatego, że  wodospadów w Bieszczadach jest tylko kilka, a odległość między tymi dwoma tak mała, że można je obejrzeć za jednym zamachem w ciągu godziny. Wodospady różnią się znaczne. W przeciwieństwie do Hylatego, Hulski nie jest w ogóle przystosowany do celów turystycznych i nawet trafić tam trudno. Trzeba nakierować się na czerwony szlak prowadzący spod kościoła w Zatwarnicy na Krywe. Do wymarłej wsi Hulskie jest do pokonania około 4 km. Droga dziurawa ale z widokami. Po tym odcinku punktem orientacyjnym jest mostek nad potokiem Hulskim, który mijamy i dojeżdżamy do ostrego skrętu szlaku w prawo pod górę. Tutaj trzeba odbić prosto na  drogę ze szlabanem. Stąd jest już tylko 600 metrów. Mijamy budy do wypału węgla, składowisko pni i za nim leży wodospad. 
Ostatni odcinek to droga leśna, jesienią grząska i błotnista. Po wyjściu z auta trzeba się przygotować na zabrudzenie obuwia i pilnować dzieci, żeby nie wdepnęły w głębsze błoto czy kałużę. Zejście nad wodospad to tylko  3-4 metry w dół ale nie jest łatwo, bo nie ma utworzonych żadnych stopni. Jest jedno dzikie zejście po śliskim i grząskim gruncie, jeszcze trudniej potem wyjść. 
Mimo panującej w lesie wilgoci Hulski nie miał wysokiego poziomu wody i woda nie opadała ani szerokim ani obfitym strumieniem (podobno na wiosnę jest lepiej, a najgorzej latem), ale wodospadzik warty jest oglądnięcia. Składa się z dwóch skalnych progów. Dookoła jest dużo "klimatycznych" skał, głazów i kamieni pokrytych mchem. Z nich można obserwować spadek wody i wsłuchać się w kojący szum.