WIELICZKA - Kopalnia soli

Witam, niewątpliwie sama kopalnia jest  "wielka" i co do tego nie ma wątpliwości, piszę to na świeżo co mnie uderzyło po wizycie tam. Tak jak w tytule "gonitwa o kasę" pół godziny zejście,szybki spacer(prawie bieg) od stanowiska do stanowiska (brak możliwości-czasu-zadania pytań ,które nurtują turystę.Jedna grupa popychająca drugą - szybki galop po korytarzach.Szybkie siku jak zdążysz.Pół godziny oczekiwanie na wyjście. Z całej 2 i pół godzinnej wizyty 1 godz. to wyjście i wejście 1 godz. bieg i reszta to treść. Czyli cała wizyta zamyka się w 40 minutach bo tyle powinna trwać zwiedzanie no tak ale jak skasować 60 zł za 40 minut  i stąd 2 i pół godziny. Nie polecam dla mało sprawnych. Brak większego rysu historycznego a szkoda.

Rewelacyjne miejsce! Trzeba odwiedzić przynajmniej raz w życiu. Najlepiej z maluchami bo będą zachwycone!

Wycieczkę do Wieliczki z końca szkoły podstawowej wspominam bardzo miło. Mimo, że nastolatkowie w tym wieku myślą o innych rzeczach niż zwiedzanie, zapadło mi w pamięci kilka pięknych widoków. Powtórna wizyta po ponad 20 latach miała być wielką atrakcją dla całej rodziny, dla mnie jednak skończyła się rozczarowaniem. Owszem jest tam pięknie, ale zarazem sztucznie, wszystko skomercjalizowane, odpicowane, nastawione by obsłużyć jak najwięcej grup - taka typowa masówka z jednym celem - zedrzeć jak najwięcej pieniędzy.
Zapewne z tego powodu turystów zmusza się na początku do bezsensownego schodzenia po ok. 350 zakręconych schodkach. Kiedyś zjeżdżało się windą górniczą, teraz pewnie opóźniałoby to zejście następnych grup, bo winda tylko wywozi turystów do góry. Wszędzie podaje się czas zwiedzania 3 godziny, ale w rzeczywistości  po 2 godzinach przewodnik zostawia grupę i w ciągu  następnych 15 minut można być już na górze.
Większość zwiedzających jednak posila się w restauracji (mogę polecić), więc faktycznie całość trwa te 3 godziny.
W kopalni rzadko można przejść się po naturalnym podłożu, zobaczyć cieknącą po ścianach wodę, wilgoć, stalaktyty itp, tu wszystko jest dokładnie zabezpieczone, osuszone, wybrukowane czasem nawet wyłożone parkietem. Nie ma możliwości pobrudzić sobie nawet podeszwy butów.
Przypominane po latach komory czy rzeźby solne nie robią już takiego wrażenia, podobnie jak podziemne jeziorka. W ciekawszych miejscach  widać schody prowadzące na górę komory, ale wejście na nie z jakiegoś powodu jest zamknięte. Dlaczego nie można spojrzeć np. na jeziorko  z innej perspektywy?? Co ciekawe zdjęcia promujące kopalnię robiono m.in. z takich miejsc, które dla turystów są niedostępne. Jedyna możliwość spojrzenia z góry jest w ostatniej komorze (Staszica), gdzie zainstalowano windę  za 5 zł, ale tam akurat nie ma nic ciekawego.
Osobną sprawą jest oprowadzanie. Przewodnik był może sympatyczny, ale pędził tak że niewiele było czasu  na dokładne oglądniecie co ładniejszych sal i komór. Pewnie spieszył się  już do następnej  grupy.  To co mówił także nie zachwycało. Praktycznie nie było nawiązań historycznych, a np. wśród żupników było sporo barwnych postaci. 
Tak więc trudno powiedzieć za co płaci się 49 zł. Wg mnie znacznie tańszy  zamek w  Malborku jest o wiele ciekawszy. Promocja w postaci biletu rodzinnego za 133 pln to jawna kpina z ludzi. Sam zapłaciłem 98 zł za bilety dla rodziny 3-osobowej, bo dzieci do 4  lat wchodzą za darmo. Gdyby jednak córka była starsza wyszłoby dokładnie te 133 zł, więc  ten rodzinny nie ma sensu. Oznacza to, że jeśli posiadacie tylko 1 dziecko w Wieliczce nie jesteście uznawani za rodzinę!!!
Do kosztów dochodzi jeszcze opłata za parking. Ceny od 3 pln za godzinę do 15 za cały dzień. Polecam ten, na którym sam  parkowałem – 10 pln za cały dzień i ok. 60 metrów od wejścia do kopalni. Nie należy wjeżdżać w ul. Daniłowicza, gdzie jest wejście do kopalni, lecz przy ul. Dembowskiego skręcić na parking dla autokarów, który trochę wyżej  posiada też miejsca  dla aut osobowych.

Podobno każdy Polak zwiedza Wieliczkę 3 razy w życiu: z wycieczką  szkolną, z dziećmi i z wnukami. Ja na wycieczce szkolnej nie byłam,  wychowawczyni preferowała inny rodzaj wycieczek i może dlatego bardzo mi się podobało. 
Przy wejściu do kopalni nie jest tak, że kupi się bilet i spokojnie czeka na wejście (przez głośniki podają informację o wpuszczaniu grupy), tylko trzeba ustawić się w kolejce, bo odliczają ileś tam osób i zamykają bramkę. Bilet można zresztą kupić dopiero w tym momencie.  Podobnie jest przy wpuszczaniu do podziemi i na koniec, opuszczając kopalnię. W naszym przypadku mając bilety musieliśmy dłużej czekać, bo nie załapaliśmy się z grupą - akurat było więcej osób niż może wejść na jedną turę. Tak więc trzeba trzymać się razem i pilnować kolejki. 
Zwiedzanie zaczyna się od zejścia schodami ok. 70  metrów w dół. Trzeba szczerze powiedzieć, że nie jest to łatwe, bo  jest stromo i  wąsko. Tym bardziej jeśli się dźwiga dziecko – o wózku  nie ma co marzyć, a schodów jest na tyle dużo, że mało który  przedszkolak sam sobie poradzi. Do tego idzie się w grupie  35 osób po  wąskich schodach, więc dziecko najnormalniej w świecie tarasuje  przejście, bo przecież nie jest w stanie iść w tempie dorosłego. Ale  dzieci oprócz naszego widzieliśmy całkiem sporo, widać wszystkie (czy  raczej wszyscy rodzice) jakoś sobie z tym poradzili. Samo zwiedzanie  trwa około 2 godziny, koniecznie trzeba wziąć dla dziecka coś do picia i jakieś  przekąski, na wypadek jeśli nie głodu to smęcenia. I jak zawsze przy  zwiedzaniu wszelkiego typu podziemi latarka dla poczucia  bezpieczeństwa. Nie wiem, czy to kwestia naszego przewodnika, czy tak  jest zawsze, ale zwiedzanie jest bardzo żwawe. Mnie to trochę  wkurzało, bo w niektórych naprawdę pięknych miejscach nie miałam czasu  na spokojne napawanie się ich urokiem. Trasa jest męcząca, nasz  3-latek sporą część musiał być niesiony. Zresztą dla tak małych dzieci  nie jest to jakaś wielka atrakcja. My wcześniej opowiadaliśmy młodemu,  że jedziemy do takiej kopalni, gdzie wydobywa się sól, taką jak w  solniczce do solenia rosołu. Pod ziemią mówił, że nie ma tu soli,  pokazywaliśmy mu na suficie, na ścianach, ale mu to nie pasowało i  ogólnie chciał wracać do samochodu, dopóki przewodnik nie powiedział, żeby dzieci paluszkiem dotknęły ściany i polizały go... No i nasz wszystkie ściany wylizał...
W kopalni jest kilka toalet, ale trzeba zadbać o to, żeby dziecko  było „wysikane” przed zejściem, bo pierwsza jest dopiero po jakichś 40  minutach. Przy końcu trasy jest bufet, można napić się kawy i posilić  batonem, a całe zwiedzanie kończy się przy restauracji typu szwedzki  stół – przewodnik rozdaje na pożegnanie kupony uprawniające do 15%  zniżki. Wybór dość szeroki. Dodatkowo można jeszcze w cenie biletu zwiedzać muzeum (nie mieliśmy już siły) i wyjechać windą pod  sklepienie jednej komory za 5 pln od osoby.  Jeżeli mamy dzieci w wieku 5-10 lat ciekawą propozycją może być  Solilandia – jakiś specjalny program zwiedzania połączonego z zabawą.  Nasz jeszcze za mały, więc nie wiem jak to w rzeczywistości wygląda,  może opisze to ktoś kto tam był. Podobno to propozycja tylko  weekendowa i trzeba wcześniej rezerwować.
Reasumując: zwiedzanie Wieliczki to na pewno obowiązkowy punkt w podróżach po Polsce, przy czy uważam, że niekoniecznie w wieku przedszkolnym czy wczesnoszkolnym - po pierwsze z uwagi na długość zwiedzania i trudność trasy, a po drugie ze względu na  "dojrzałość estetyczną". Mnie komora Św. Kingi bardzo się podobała (niestety czasu nie ma tam za wiele), ale większość dzieci była totalnie niezainteresowana przestrzenią - czy to ze zmęczenia czy po prostu nie widziały w tym nic niezwykłego. Ja w każdym razie byłam pełna zachwytu i jeszcze przez kilka dni wspominałam Wieliczkę przy każdym kroku (nabawiłam się zakwasów!).