INOWŁÓDŹ - Romański kościół św. Idziego

Romański kościół pw. św. Idziego w Inowłodziu wg tradycji pochodzi z XI wieku i jest wotum dziękczynnym Władysława Hermana, za "cudowne" narodziny syna Bolesława (nie mogący się doczekać potomka książę wysłał dary i prośbę o modlitwę do zakonników św. Idziego w opactwie Saint-Gilles we Francji), jednak badania wskazują, że budowla powstała raczej w I pol. XII w., wiec fundatorem byłby Bolesław Krzywousty. Obiekt stanął na obronnym wzgórzu razem z klasztorem (który nie przetrwał najazdu tatarskiego), a do budowy wykorzystano miejscowy kamień - piaskowiec żelazisty. Składa się z wieży pełniącej funkcję dzwonnicy z prostokątną nawą zakończoną od wschodu absydą. Przy północnej ścianie znajduje się dobudowana w stylu barokowym zakrystia. Do XVI w. był kościołem parafialnym, jednak po utracie tego statusu zaczął podupadać. Renowację przeprowadzono w 1790 r., równocześnie przenosząc tu cudowny obraz Matki Boskiej Bolesnej z kapliczki w Giełzowie. Pod zaborami Prusacy ograbili świątynię i zamienili na magazyn, ale cudowny obraz udało się ukryć. Ponownie odprawiano w niej nabożeństwa do roku 1846. Zrujnowaną budowlę próbowano restaurować, ale I wojna św. zniweczyła te plany. Dopiero w latach 1936-1938 dzięki prezydentowi Mościckiemu doczekała się pełnej odbudowy, choć ze zmianami w oryginalnym wyglądzie, m.in. dobudowano kondygnację wieży. Obecnie kościół jest jednym z zabytków na "Szlaku Romańskim". Na co dzień jest zamknięty, ale można próbować uzyskać dostęp kontaktując się z kościelnym (nr telefonu przy wejściu). Nabożeństwa odprawiane są jedynie w niedziele i wyłącznie w sezonie letnim (VI-VIII - godz. 17:00, IX - godz. 16:00).