BISKUPIN - Starożytna osada obronna

Gród w Biskupinie to standardowy punkt wycieczek szkolnych. Czy warto tu przyjechać z dzieciakami? Na pewno tak, trzeba pokazać maluchowi jak wyglądały nasze pradzieje, ale raz w życiu wystarczy. Cena biletu nie jest wygórowana (8 PLN, nasz maluch za darmo), ale dodatkowo płatny jest parking – 5 PLN.  Byliśmy tam drugi raz, ale zwiedzanie kilka lat temu, jeszcze bez dziecka, zrobiło na mnie znacznie większe wrażenie. Może dlatego, że teraz  byłam ogólnie negatywnie nastawiona z powodu karygodnego regulaminu zwiedzania Biskupina. Od kilku lat zdjęcia grodu nie można nigdzie publikować, w tym oczywiście w Internecie, nawet na własnej stronie domowej.  Nie wiem jakimi intencjami kierowała się dyrekcja tego muzeum i kto dał jej prawo składać wniosek patentowy na wizerunek grodu. Prawdziwi twórcy osady już dawno nie żyją, prawa autorskie ich nie dotyczą, a to co po nich pozostało jest dziedzictwem narodowym, więc wybitnie nie podoba mi się przywłaszczanie sobie wyłącznych praw przez jakąś zachłanną placówkę, funkcjonująca z pieniędzy podatników... Dlaczego więc jakiś  urzędas przyznał im ten patent? Żeby nikt oprócz nich nie zarabiał na wizerunku bramy biskupińskiej? Tylko jak to się ma do  ustawy o muzeach, wedle której statutowo nie są one komercyjne?
Wracając do zwiedzania grodu, za bramą droga dzieli się na główną i boczną w lewo z napisem „Do wykopalisk”. Nie do końca jestem przekonana o trafności tego sformułowania. Sugeruje to bowiem  trwające  prace archeologiczne, spodziewałam się, że zobaczymy jakiś świeże wykop czy coś w ten deseń, a tu niespodzianka – grill-bar! Jeśli  należy on do stałych elementów grodu (my biliśmy podczas majówki) to stanowczo odradzam pieczone ziemniaki o smaku i konsystencji gumy.
Dalej widzimy ogólnie znaną rekonstrukcję części grodu z palisadą i wieżą bramną, a przy jeziorze statek rejsowy. Za  bramą stoją 2 rzędy chat wraz z fragmentem obwarowań, po których można pospacerować i z góry pooglądać osadę  wraz z urokliwym otoczeniem. Część z chat jest „zamieszkała” – są w niej odpowiednio ubrani pracownicy muzeum, bardzo mili, którzy pokazują dzieciakom ciekawostki, np. miejsce do spania wyłożone sianem i skórami. Dzieci mogły swobodnie na nie wchodzić, tylko później się nie dawały stamtąd zgarnąć… Mogły też mielić zboże na mąkę na kamieniu. W innej chacie pani opowiadała o wyrabianiu ubrań – od owcy aż po tunikę. W kolejnej za dodatkową opłatą (6 PLN) można było po krótkim instruktarzu lepić garnki z gliny. Fajna zabawa i dla małych i dla dużych, choć z gotowym wyrobem nie wiadomo co zrobić, bo na miejscu go nie wypalą, a w domu nikt nie osiągnie temperatury 700 st C. Oprócz tego były jeszcze koniki, na których dzieci mogły pojeździć, jakieś zabawy łucznicze (nie korzystaliśmy, chyba dodatkowo płatne).  Co jeszcze można zobaczyć? Kilka średnio jak dla mnie pociągających rzeczy w stylu pozostałości po realizacji filmu „Stara baśń”, zagroda owiec, kamienne rzeźby uświetniające różne odbywające się tu festyny itp. Ale za to podobały nam się zbiory w muzeum, w tym  makiety oraz fotografie z czasów „odkrywania” grodu oraz bardzo ciekawa  wystawa  czasowa poświęcona sensacyjnym wykopaliskom w Łeknie (gród, rotunda, klasztor cystersów). 
Wycieczkę stateczkiem "Diabeł Wenecki" po jeziorze biskupińskim pamiętam z naszego pierwszego pobytu w Biskupinie. Ładne widoczki, można zrobić unikatowe zdjęcia (oczywiście tylko do domowego albumu, bo narazimy się dyrekcji muzeum), ale że już na tym wyjeździe pływaliśmy statkiem, więc tę atrakcję darowaliśmy sobie. 
Teren całej osady  jest  w większości łatwo przejezdny dla wózków, łącznie z budynkiem muzeum. Bliskość wody i dużo krzaków wskazuje na idealne warunki dla komarów, ale o dziwo nie atakowały. 
Po drugiej stronie ulicy niż muzeum znajduje się Karczma Biskupińska. Jest tam konkurencyjny płatny parking, a ponieważ wykupiliśmy u nich noclegi  mieliśmy go gratis. Karczma prezentuje się atrakcyjnie, staropolskie menu, duży plac zbaw, zwierzaki w zagrodach itp. Niestety spanie tam okazało się ciężkim przeżyciem. Tak jak na zewnątrz wszystko lśni, tak w środku  daje się turystom najgorsze dziadostwo - od materaców w łóżkach począwszy, przez pościel, poszewki, na papierze toaletowym skończywszy - wszystko jest najgorszego możliwego gatunku. Do tego dochodzi jakieś hałasujące urządzenie w nocy. Mogłabym zrozumieć takie warunki w jakimś schronisku, ale nie w hotelu nieźle się ceniącym.....