SZKLARSKA PORĘBA - Muzeum Mineralogiczne

Muzeum bardzo fajne, ale obsługa tragiczna!!! Pani zachowuje się, jakby pracowała tam za karę. Sposób odzywania się do klientów niedopuszczalny. Nie powinna pracować z ludźmi!!! W pomieszczeniu gdzie leciał film o dinozaurach - straszny brud!!! Po podłodze kulało się mnóstwo reklam...

W Szklarskiej Porębie  jest kilka miejsc prezentujących minerały, ale na zwiedzanie i zakupy pamiątek wybraliśmy właśnie to muzeum, znając już jego oddział w Kamieniu Pomorskim. I nie zawiedliśmy się. Zbiory są tu jeszcze ciekawsze, choć Kamień podobał mi się bardziej ze względu na zabytkowy  anturaż (średniowieczna wieża)  i taras widokowy. Muzeum szklarskie   mieści się przy jednej z dróg prowadzącej ku wyciągowi na Szrenicę, w stylowej chacie,  zajmując 2 kondygnacje. 
Przede wszystkim imponująca jest kolekcja związana z dinozaurami. Jest mnóstwo kości, zęby, czaszki, jaja, ślady łap,  a nawet całe szkielety, a w salce kinowej można obejrzeć fajny film o  tematyce dinozaurowej. Nie brakuje też skamielin  i odcisków innych zwierząt. Robi to wrażenie, więc dzieciaki zainteresowane dinami i ogólnie prehistorią powinny być zachwycone.
Minerałów także jest pokaźna kolekcja i można wśród nich znaleźć przepiękne okazy. Są również  bursztyny, meteoryty i samorodki złota. Ekspozycja, choć bardzo interesująca jest w starym stylu czyli w zwykłych gablotkach i trochę szkoda, że nie próbuje się jej uatrakcyjnić. Nowocześniejszego charakteru nadałaby jej chociażby możliwość oglądania kamieni przez szkła powiększające.
Pośród minerałów ustawiono  kolekcję modeli samochodów w 4 czy 5 gablotkach. Jak dla mnie to zbędny dodatek, który nikogo z nas nie zainteresował, ale może ktoś lubi takie rzeczy. 
Na miejscu można zakupić wiele odmian oglądanych eksponatów. Oferta jest bardzo szeroka i na każda kieszeń. Są zarówno tanie kamienie i kamyczki, które zaspokoją oczekiwania dzieci jak i efektowniejsze i rzadsze egzemplarze po wyższej cenie, podobnie jest ze skamielinami oraz  biżuterią.  Przyznam, że w sklepiku spędziliśmy chyba więcej czasu niż  w samym muzeum. Każdy chciał coś dla siebie i nie mogliśmy się zdecydować co powybierać.  Za ladą był jednak bardzo miły starszy pan (prawdopodobnie  sam właściciel), który  nam o wszystkim opowiadał  i pomógł w dokonaniu wyboru. Każdy więc wyszedł zadowolony!