LIPNO - Park leśny i ogród dendrologiczny

Ogród w Lipnie nie jest typowym arboretum. To jakby wydzielony kawałek lasu ogrodzony siatką. Nie ma  biletów wstępu, żadnego zaplecza, żadnej obsługi.
Turyści mają przygotowaną ścieżkę spacerową po drobnym żwirku, co nie przeszkadza w prowadzeniu wózka. Na szlaku mamy okazy różnych egzotycznych drzew, które są opisane na tabliczkach. W ogrodzie są ławki, a co jakiś czas trasę przecina rzeczka i romantyczne drewniane mostki. Dodatkową atrakcją jest drewniana wieża obserwacyjna na staw Zofia.
Jest to wszystko ładnie zrobione, ale do zachwytu było nam daleko. Na początku czytaliśmy tabliczki z opisami, ale szybko nam się znudziło - nie jesteśmy jakimiś znawcami czy miłośnikami drzew.  Chyba sierpień nie jest dobrą porą na zwiedzanie, bo  kwiaty posiadała tylko jedna roślina. Na wiosnę musi to wyglądać znacznie lepiej z kwitnącymi rododendronami, azaliami czy tulipanowcami. Widok z wieży widokowej też jest raczej marny, bo na pierwszym planie mamy szuwary, a w oddali ścianę drzew i trochę wody. 
Do oglądnięcia jest jeszcze wielki park krajobrazowy. Niewiele przetrwało z czasów jego świetności, ale miejsce jest fajne do spacerów i włóczenia się po lesie w określonym celu - odnalezienia wszystkich pozostałości dawnego parku. Jeszcze lepiej zrobić  to rowerem, ale niestety  najbliższa wypożyczalnia  jest w Opolu. Przed wejściem do parku ważne jest aby cyknąć zdjęcie  planowi na tablicy przy parkingu. Nie zauważyłem go nigdzie indziej, a bez planu nie da się odnaleźć wszystkich obiektów, bo nie ma drogowskazów (są tylko tablice informacyjne przy obiekcie) . My udaliśmy się w stronę Kapliczki Pustelnika, mijając po drodze jeden z obiektów na mapie -  głaz narzutowy (po prostu duży kamień, nic specjalnego).  Do kapliczki dotarliśmy po ok. 1 km drogi od ogrodu. Jest to kapliczka-kościółek na polanie z rzędami ławek przed wejściem. Skręcając przy niej w las dotrzemy do następnego obiektu - źródełka Fryderyka. Syn już  nie dał się namówić na dalsze zwiedzanie, bo ciągnęło go na baseny, które widział po drodze. Poszedłem więc sam i zobaczyłem zwykłą studnię z meszkami i komarami dookoła - mocno rozczarowujące. 
Następnie podjechaliśmy autem do basenów, które znajdują się przy granicy z parkiem. Od tej strony położone są 3 następne obiekty: neogotycka brama, kapliczka hrabiny i budynki zwierzyńca. Nie daliśmy już rady odszukać uroczyska Piekiełko, będącego niegdyś główną ozdobą parku - systemu kanałów i wysepek po których przemieszczano się gondolami. Jego relikty są położone głęboko w parku i o ile do innych obiektów można podjechać od różnych stron  w miarę blisko autem  to do Piekiełka się nie da. Szkoda też, że turysta nie ma dostępu do żadnego z dużych, malowniczych stawów.  
Podsumowując Zespół Przyrodniczo-Krajobrazowy w Lipnie to miejsce z ciekawą historią i przyrodą, ale jeśli ktoś oczekuje wielkich atrakcji to się zawiedzie. Dla dziecka może być męczące. 
Główne ścieżki w parku to szerokie leśne drogi, tylko do źródełka idzie się wąską ścieżką.