HAMERNIA - Rezerwat Czartowe Pole

Kwintesencja Roztocza,  śpiew ptaków i szum wodospadów pozwalają oderwać się od zgiełku codzienności...

Do Czartowego Pola powróciliśmy po ok. 10 latach, tym razem z dzieckiem. Pamiętam jak byliśmy  wtedy oczarowani i obecnie wrażenia mamy podobne - to dla nas jedna z najciekawszych  atrakcji przyrodniczych w Polsce. 
Wejście na ścieżkę dydaktyczną prowadzi z dużego leśnego parkingu (w czerwcu był bezpłatny). Stoją tam różne przyrodnicze tablice poglądowe, a w sezonie działa bar ze stolikami i grillem. Na początku szlaku napotykamy akcenty wojskowe i martyrologiczne. Są to groby z czasów II wojny  św. i pomnik - pamiątka po manewrach z lat 30-tych. 
Potem turyści mogą być nieco zaskoczeni, bo pojawiają drogowskazy z wyborem między dwoma szlakami: dolnym i górnym.  Próżno szukać na tablicach informacyjnych czy planie rezerwatu informacji czym się one różnią. Jest to źle rozwiązane i  nieprzemyślane - może powodować, że część osób straci bardzo atrakcyjną część ścieżki albo po przejściu będzie musiała na nią wejść ponownie, aby zobaczyć to co ominęła.
Różnica w obu drogach sprowadza się do odcinka ok. 200 metrów, które w górnej trasie pokonujemy przez las, a w dolnej tuż nad rzeką Sopot, potem drogi się znów spotykają. 
Szlak górny nie jest tak interesujący jak dolny i jeśli ktoś się spieszy może go pominąć, ale wg mnie zdecydowanie warto od niego zacząć. Lasy na roztoczu są przepiękne a powietrze bardzo zdrowe. Poza tym z lasu nad rzekę schodzimy po długich schodach zrobionych z drewnianych bali - na pewno będzie to atrakcja dla dzieci. Za schodami widać mostek i połączenie ze szlakiem dolnym w prawo. Warto tam skręcić, aby zobaczyć ten odcinek, bo potem nie ma już na niego wejścia.  W ten sposób niczego nie pominiemy i nie musimy ponownie wchodzić na szlak. Jest to bardzo atrakcyjna część ścieżki, prowadząca po drewnianych pomostach nad samą rwącą rzeką. Jest dużo krótkich wspinaczek i schodzenia w dół. Widoki wspaniałe. 
Po powrocie do mostka  kontynuujemy  wędrówkę po rezerwacie. Widać tu pozostałości dawnej papierni Zamoyskich, miejscami jej kamienne mury wyglądają jak ruiny średniowiecznego zamku.
Cały czas chodzimy ścieżkami leśnymi, a wokół płyną strumyki, czasem trzeba przeskakiwać po kamieniach. Towarzyszą nam zwalone drzewa i wodospadziki. Najfajniejsze jest miejsce z wysepką, W głównym korycie rzeki nurt jest szybki i jest kilka kaskad, ale z drugiej strony wysepki jest spokojna płytka woda i przyjemny piasek, więc dzieci mogą się tu trochę popluskać. Woda  bardzo zimna, ale warto mieć ze sobą zapasowe ubranie i jakieś zabawki. Dalej idziemy  brzegiem  rwącej i nieustannie miło szumiącej rzeki, mijając kolejne urokliwe wodospady aż w końcu wychodzimy na górę i  opuszczamy szlak niedaleko od parkingu.
Ścieżka nie jest przejezdna dla wózków.