Skomentuj relację

Do Szilvasvarad przyjechaliśmy z Egeru. Jeśli ktoś chce się oderwać od basenów i zabytkowej starówki to bardzo dobry pomysł na całodniową  wycieczkę. 
Na początku  trzeba zapłacić haracz na wielkim parkingu przed stacją kolejki wąskotorowej. Nie pamiętam dokładnie kwoty, ale opłata jest niemała. 
Leśna kolejka jest fajną atrakcją, a  przy tym pozwala przejść szlak nawet z małym dzieckiem, ponieważ  można w jedną stronę zapakować wózek do wagonu, a z powrotem zejść łatwym spacerkiem z górki, podziwiając przyrodę. Wagoniki są trochę inne niż dotychczas widzieliśmy, bo całkowicie odkryte. Ludzi była cała masa, ale obsługa widząc to podstawiła 2 dodatkowe wagony, więc wszyscy się pomieściliśmy, choć część osób i tak musiała stać. Jazda jest krótka, ledwie kilkanaście minut, a podczas jazdy niewiele widać poza lasem. Stacja docelowa znajduje się pod słynnym wodospadem Fátyol. Można go zobaczyć w  folderach turystycznych, jako jeden z  symboli węgierskiego województwa Heves. Jest trochę nietypowy, bo woda spada bardzo łagodnie po wielu skalnych stopniach, ale  naprawdę uroczy. W ogóle cały potok Szalajka jest bardzo malowniczy i 4-kilometrowa wędrówka z powrotem do miasta  to czysta przyjemność. Można też kawałek podejść pod górę, my byliśmy z wózkiem, więc nie próbowaliśmy. Zresztą nie byliśmy w pełni doinformowani i dopiero po powrocie dowiedzieliśmy się, że są tam jeszcze fajne atrakcje jak źródło Szalajki bijące z ziemi, punkt widokowy i jaskinia Istállóskő, gdzie odnaleziono ślady  po ludziach pierwotnych. Niestety poziom informacji w polskich przewodnikch jest mizerny, a jeśli nie znamy węgierskiego na miejscu niczego się nie dowiemy.
Idąc w dół kilkakrotnie widzimy jeszcze małe wodospady, piękne lasy, jeziorka i stawy pełne ryb. Po drodze jest  mały skansen (wstęp  bezpłatny) przybliżający życie miejscowych ludzi z pracy w lesie. Są więc narzędzia, urządzenia i opisy pracy drwali, wypalaczy węgla drzewnego, cegieł.  Można zobaczyć  piece, kamienną chatę, a także drewno mające 10 milionów lat. Gdyby cokolwiek było napisane po angielsku byłoby to całkiem interesujące, dobrze że jest przynajmniej kilka rysunków.
Dalej jest muzeum lasu, ale to już odpuściliśmy, a pod koniec minizoo z jeleniowatymi, muflonami i wiewiórkami.  W międzyczasie można posilić się pstrągiem z frytkami z miejscowej hodowli. Podczas naszego pobytu działał chyba tylko jeden bar wyglądający dosyć marnie, ale rybka była przepyszna. Obecnie może ich być już więcej, bo stawów jest sporo.
Szlak doliną potoku Szalajka jest określany jako jedno z najładniejszych miejsc na Węgrzech i faktycznie możemy to potwierdzić.