Skomentuj relację

Darłowski zamek leży w centrum miasta, ok. 2 km od Bałtyku i jest dużą atrakcją dla turystów wypoczywających nad morzem. Dlatego ludzi odwiedza go sporo, ale tłoku, który by jakoś przeszkadzał, nie ma. 
Zachował się prawie w całości i choć oszpecany kolejnymi przebudowami, prezentuje się wspaniale, a szczególne wrażenie robi widok z mostu na ulicy biegnącej w dół od rynku. Warownia składa się z kilku połączonych budynków o różnej wielkości i kształcie. Najwyższa jest wieża bramna, a najniższe skrzydło zachodnie, gdzie mieszczą się wystawy czasowe. Pełni ono też funkcje  tarasu widokowego, bo po schodkach na zewnątrz można wejść na  dach. Poza tym są jeszcze dwie mniejsze wieżyczki z klatkami schodowymi, kontrastujące swoim białym tynkiem z ceglanymi murami reszty budynków zamkowych. 
Zwiedzanie odbywa się bez przewodnika, a rozpoczyna  od piwnic, gdzie widać średniowieczny piec ogrzewający warownię, a także celę więzienną. Dalej przemieszczamy się po dwóch skrzydłach zamkowych i kilku kondygnacjach. Ekspozycja jest bardzo różnorodna i tylko w niewielkim stopniu obejmuje przedmioty pochodzące z zamku.  W dawnej kaplicy na parterze oglądamy np. wyposażenie kościołów pomorskich, w dużej sali na piętrze sztukę współczesną artystów koszalińskich, a w klatce schodowej sztukę Wschodu. Są także komnaty z dawnym wyposażeniem, zabytkowymi meblami, sklepieniami i ozdobami. 
Dla dziecka za ciekawe to może nie jest, ale przynajmniej nie ma monotonii, a trafiają się perełki jak  fortepian - lira, zmumifikowany kot odkryty w murach zamku czy dwugłowe ciele. Na pewno też każdego malucha zainteresuje jak wyglądała i funkcjonowała zamkowa ubikacja. Starsze dzieci powinna natomiast zaciekawić kolekcja broni cz historia książąt pomorskich i ich państwa, w tym słynnego Eryka I urodzonego w tym miejscu i władającego całą Skandynawią.
Po oglądnięciu wystawy stałej przeszliśmy do niskiego budynku  wystaw czasowych. Trafiliśmy akurat na  "Miecze Europy". Całkiem fajna - pokazano kilkadziesiąt idealnie odwzorowanych replik od starożytności do współczesności, w tym większe ode mnie miecze dwuręczne. Bardzo dużo opisów, ale nie byliśmy w stanie ich czytać z dzieciakiem, który był jeszcze za mały, aby go taka wystawa interesowała. Ekspozycji towarzyszyły  dwa filmy odtwarzane na telewizorach oraz stanowisko do robienia sobie zdjęć z jednym z mieczy. Jeśli wszystkie wystawy czasowe są w tym stylu, to jest to bardzo dobre uzupełnienie wystaw w muzeum zamkowym.
Na koniec została wieża zamkowa. Wejście na nią odbywa się w grupie z przewodnikiem co 20-30 minut. Warto ją zwiedzić chociażby dlatego, że posiada oryginalne wejście, a nie współczesne spiralne schody metalowe jak wiele tego typu obiektów. Na poszczególnych kondygnacjach wieży są komnaty. Klatka schodowa wije się wokół nich, jest więc bardzo wąska i przez to bardzo klimatyczna. Mieliśmy wrażenie, że chodzimy po jakichś lochach, choć wspinaliśmy się do góry. Po drodze jest wystawa trofeów myśliwskich, w tym czaszka hipopotama. Na górze widok raczej średni, można popatrzeć na okolicę, ale tylko przez zamknięte okna. Bałtyku nie widać.
Podsumowując, jest to porządnie zorganizowane muzeum, można je zwiedzać we własnym tempie, nie ma specjalnych restrykcji,  eksponaty są dobrze opisane i jest sporo do oglądania.