Skomentuj relację

Gródek stoi w lesie, zlokalizować  można go po małym przydrożnym parkingu. Do przejścia jest kilkaset metrów  (ścieżka przejezdna dla wózków). Żadna z podobnych rezydencji rycerskich nie przetrwała w Polsce, więc dobrze iż przynajmniej jedną zrekonstruowano, ale muzeum mogło postarać się o jakąś ekspozycję. Niestety to co zastaliśmy wewnątrz drewnianych budynków  budzi politowanie. Jest praktycznie pusto, wisi tylko parę zdjęć z wykopalisk, mało ciekawe obrazki o tematyce rycerskiej, a w gablotce umieszczono zaledwie jeden eksponat, choć podobno wykopano tu wiele przedmiotów. Nasz dzieciak nie mógł zrozumieć po co tutaj w ogóle przyszliśmy!
Najwyższa kondygnacja głównego budynku jest punktem widokowym na jeziorko, postawiono tam nawet płatną lunetę, ale jakichś super widoków nie ma, bo zasłania je roślinność.
Tak wiec pasjonaci historii z pewnością  będą  zainteresowani rekonstrukcją na oryginalnym stanowisku archeologicznym, ale inni turyści poczują się rozczarowani.
Warto wejść na mały pomost przed kopcem  i spojrzeć na jezioro. Woda jest krystalicznie czysta i odsłania zarośnięte glonami dno.