Skomentuj relację

Zamek stoi ok. 100 metrów rynku miejskiego. Historyczne pozostałości siedziby księstwa siewierskiego sąsiadują z nowoczesną strefą rozrywkową miasta z placem zabaw, obiektami sportowymi i siłownią. Auto można zaparkować tuż przy nim, albo po drugiej stronie zamku, gdzie jest duży parking.
Do zabytku wchodzimy przez długi drewniany most z częścią zwodzoną oraz barbakanem, który jest unikalną budowlą obronną na polskich zamkach, więc warto mu się przyjrzeć. Niestety nigdy nie udało mi się zobaczyć mostu zwodzonego w działaniu, który podobno jest uruchamiany dla grup zorganizowanych.
Tym razem nie było na to najmniejszych szans, bo zamek był całkiem pusty - żadnej obsługi, biletów. Co niestety oznaczało iż wejścia na wieżę z platformą widokową oraz do piwnicy z wystawą były zamknięte. Bez jakiejkolwiek ostrzeżenia w internecie i to w wakacyjny piątek! Zarządca, czyli Gminny Ośrodek Kultury w Siewierzu mentalnie tkwi chyba w innej epoce...
Dobrze jednak że zabytek przechodzi stopniowy proces rewitalizacji i odwiedzając go co kilka lat można zauważyć, że cały czas coś się zmienia.
Niedawno odbudowany został taras artyleryjski otaczający warownie. Można na nim zobaczyć rekonstrukcję koszokopów. To ciekawy element obrony przed artylerią, której nie spotkaliśmy nigdzie indziej. Na zewnątrz murów zarysowano dwie baszty-basteje - najnowsze odkrycie archeologiczne.
Ściany zamku są w całkowitej ruinie, poza zewnętrznymi. Nie ma więc żadnych komnat, ale przed bramą jest zejście do piwnic z pomieszczeniami pod barbakanem, a na dziedzińcu niedawno wyremontowano piwnicę z ekspozycją archeologiczną, która jak wspomniałem była zamknięta.
Mury są wysokie i masywne, robią wrażenie. Na dziedzińcu w bruku wykonano przeszklenia, w których można zobaczyć najstarsze pozostałości zamku (basztę-stołp). Zawieszone w gablotkach rekonstrukcje komputerowe 3D przybliżają dawny wygląd budowli. Widzimy na nich skrzydło z krużgankami, z których do dziś przetrwały tylko boczne ścianki i kolumna na piętrze przy wieży.
Widoku z wieży tym razem nie zobaczyłem, ale nie jest on zbyt efektowny, bo to budowla typu nizinnego powstała na mokradłach, więc pod tym względem nie dorównuje pobliskim warowniom w Rabsztynie czy Smoleniu.
Zamek warto obejść dookoła ścieżką na lewo od mostu, ruiny pięknie prezentują się pośród zieleni rosnącej na podmokłym terenie. Nieco dalej przy rzece wytyczono tu również ścieżką przyrodniczą z kilkoma tablicami informacyjnymi.