Skomentuj relację

Zamek stoi tuż przy drodze krajowej, na wzgórzu gęsto zarośniętym drzewami. Ledwo go już widać, wystaje tylko czubek wieży z biało czerwoną flagą.
Obiekt posiada własny parking za bramą na ok. 15 aut, ale zarówno przed jak i za nim są duże parkingu przydrożne, a jeden nad rzeką ma ten atut, że ścieżka od niego prowadzi wprost do zamku. Bez względu na to gdzie zaparkujemy i tak warto zejść nad Dunajec i zobaczyć wielką skałę na jakiej zbudowano warownię, bo od strony drogi jest to niewidoczne.
Zamek jest budowlą prywatną, odbudowaną ze stanu kompletnej ruiny, dlatego wzbudza kontrowersje. Realizm rekonstrukcji jest zagadką, ponieważ nikt dokładnie nie wie jak naprawdę budowla wyglądała. A wkomponowanie w nią lądowiska dla helikoptera to spora ekstrawagancja.
Jednak ogólny wygląd i zagospodarowanie obiektu jest wg mnie znakomite.
Właściciel nie ukrywa wcale, że budowla jest rekonstrukcją i na murach można zobaczyć wyraźnie zaznaczone czerwoną linią partię oryginalnych średniowiecznych murów.
Wyjątkowo urokliwy jest dziedziniec ozdobiony kwiatami, krzewami, pnączami, z figurami lwów i fontanną. Turysta zwiedza obiekt od samego dołu, czyli piwnic do szczytu wieży po precyzyjnie oznaczonej trasie. Czasem przy akompaniamencie relaksującej muzyki, co może wydawać się niepotrzebnym zakłócaniem zwiedzania, ale jednak sprawdza się w tym miejscu i otoczeniu.
Sale nie są przygotowane pod koneserów sztuki, lecz zwykłych turystów z dzieciakami, nie ma więc zabytkowego wystroju i wyposażenia. Jest za to kościotrup na tronie, sala tortur, liczne zbroje, chorągwie i inne elementy kojarzone z rycerstwem i średniowieczem. Bardziej dla dorosłych jest wystawa etnograficzna z pamiątkami z podróży po egzotycznych krajach.
W jednej sali odtwarzany jest film o inkaskiej księżniczce i skarbach, które mogły być ukryte w Wytrzyszczce. Mam mieszane odczucia, bo film de facto dotyczy Niedzicy, a o zamku Tropsztyn jest tylko 1 wzmianka, a obraz w tym momencie pokazywał zamek Czorsztyn, a przynajmniej tak mi się wydawało, bo film jest bardzo, bardzo słabej jakości zarówno audio i wideo, ewidentnie zgrany ze słabej kopii na kasecie VHS.
Opowiadana historia jest fascynująca, ale nie w tej formie. Film bardzo się dłuży, brak mu dynamiki i zwięzłości, chyba niewiele osób potrafi dotrwać do końca, choć warto.
Przy salce z filmem jest sklepik z pamiątkami, trochę minerałów, trochę biżuterii i jakieś zabawki. Trzeba przyznać, że można tu znaleźć fajne i ładne rzeczy. Można też napić się dobrej kawy, czy zjeść loda.
Bardzo klimatyczny jest podziemny korytarz. Prowadzi między starymi murami i skałą. To najbardziej realistyczny element Tropsztyna.
Wieża z kolei posiada szyb windy i 2 sale zabaw dla dzieci! Są zabawki, basen kulkowy, zamek ze zjeżdżalnią i ogólnie zabawki dla maluchów. Dość zaskakujący wystrój. Zapełnienie plastikiem wieży zamkowej nie każdemu może się podobać, ale trzeba wziąć pod uwagę, że wieża nie jest zabytkiem, lecz budowlą postawioną współcześnie od zera. Córka była całkiem zadowolona z niespodziewanego miejsca do zabawy.
Szczyt wieży, ganek na murach z wieżyczką i lądowisko helikoptera to punkty widokowe.
A widok jest wprost spektakularny. To zasługa Dunajca, który jest w tym miejscu niezwykle malowniczy i oblewa podłużną wysepkę. Dobrze że ten zamek został odbudowany, chociażby po to aby taki widok się nie marnował i turyści mogli go podziwiać. Z oznaczonego miejsca można tu ponoć wypatrzeć bobry, ale jedyne jakie zobaczyliśmy to figury bobrów przy fontannie.

Jedynym mankamentem Tropsztyna jest otwarcie tylko w miesiące wakacyjne. To powodowało, że mimo mijania go wielokrotnie, dopiero po wielu latach udało nam się go w końcu zwiedzić...