Skomentuj relację

Muzeum znajduje się niedaleko skansenu i szlaku na Babią Górą. Zwiedza się o pełnych godzinach. Najpierw widzimy Ogród Roślin Babiogórskich, ale nie ma sensu oglądać go na własną rękę, bo oprowadza po nim przewodnik.
Co do ekspozycji muzealnej mam mieszane odczucia. Mimo że niewielka, to widać jakąś inwencję, wykorzystano nawet multimedia. Na pierwszy rzut oka jest więc ciekawie, ale po chwili przychodzi rozczarowanie, bo wszędzie coś nie działa, albo jest źle wykonane.
Z projektora wyświetlany jest film przyrodniczy o Babiej Górze na całą ścianę. Fajnie, tylko czemu po paru minutach staje się taki nudny!?
Polsko-słowacka wystawa Czytanie Natury to zabawa edukacyjna z połączonymi sznurkami przedmiotami, która bardzo zainteresowała małe dzieci - tylko czemu kolory się powtarzają - przez to mylą i zniechęcają!?
Jest stanowisko do podglądania czegoś w wizjerze, ale dlaczego wizjer nie działa?!
Podobnie terminal komputerowy.
Zaciemniona salka z odgłosami lasu - super. Słyszymy głos zwierzaka i lampa podświetla go, tylko czemu nie wszystkie zwierzęta? Np. cietrzew był ciemną plamą.
Wygląda jakby nikt o tę wystawę nie dbał!
Poza tym oglądamy wyposażenie miejscowych domów, stroje ludowe, a w ostatnim pomieszczeniu jest odtworzony fragment lasu, ale nie wiadomo co to dokładnie jest, bo nikt tego nie objaśnia.

Zwiedzanie na zewnątrz budynku już bez zarzutu. Ogród posiada opisy roślin, ścieżkę sensoryczną, makietę okolicy Babiej Góry z zaznaczonymi szlakami, a nawet zalaminowane przewodniki przyrodnicze z ilustracjami. Roślinność podzielona jest wg pięter klimatycznych, co jest bardzo przydatne na geografię dla uczniów 6 czy 7 klasy podstawówki.

Problemem w muzeum może być zostawienie auta, bo parking przy obiekcie nie jest przeznaczony dla turystów indywidualnych. Za budynkiem przy drodze jest miejsce na 2-3 auta, ale prawdziwy parking jest dopiero pół kilometra dalej i do tego płatny.